Thursday, January 6, 2011

سخنان تکان دهنده زنان افغان در برنامه تلویزیونی

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by chista2009 on 1/6/11

آنچه که در برنامه تلویزیونی "نقاب" از سوی زنان عنوان می‌شود، سرگذشت‌های تکان دهنده و اندوهبار زنان جوانی است که مجبور به ازدواج با مردانی بسیار مسن‌تر ازخود گشته اند و انواع تجاوزات و تحقیر ها نسبت به آنان اعمال شده است.ابتکار تهیه این برنامه از آن سامی مهدی، برنامه ساز 28 ساله تلویزیونی ست و انگیزه اصلی وی در ساختن این برنامه ریشه در کودکی اش دارد و آنچه که در رابطه با مادر خود دیده است. آنچه که به این سریال واقعی ارزشی بیش از یک برنامه تلویزیونی می دهد، تهیه و پخش آن در خود افغانستان است. زنان افغان، در یک برنامه سریالی ویژه تلویزیونی به نام "نقاب"، از تجاوزات، سوء استفاده ها و ازدواج اجباری سخن می گویند. آنچه که در این برنامه از سوی زنان عنوان می‌شود، سرگذشت‌های تکان دهنده و اندوهبار زنان جوانی است که مجبور به ازدواج با مردانی بسیار مسن‌تر ازخود گشته اند و انواع تجاوزات و تحقیرها نسبت به آنان اعمال شده است. فرستنده خبری سی ان ان، پیشاپیش، یکی از این برنامه ها را که در کابل تهیه می شود، پخش کرد. در این برنامه ثریای 15 ساله از ازدواج اجباری اش با مردی 58 ساله سخن می گوید که به عنوان یک تجاوزگر شناخته شده بوده است. وی می گوید که وقتی کمسال ترین فرزندش 4 ساله بود، شوهرش زنانی را به خانه می آورد و وی در مقابل پرسش فرزندانش ناچار سکوت می کرد، چرا که از خشونت همسرش می ترسید. وی در ادامه می گوید، تنها سه روز پس از ازدواج، که به اجبار پدرش صورت گرفت، متوجه شد که شوهرش چه ناانسانی است. در سال های زندگی مشترک، وی بارها به راه های فرار از خانه اندیشید، اما از ترس آن که شوهرش او را یافته و خود او و سه فرزندش را به قتل برساند، ناچار تن به خواری داده است. به گفته وی، اکنون حقوقدانان و فعالان حقوق بشر از وی حمایت می‌کنند و حتا یک اسلام‌شناس گفته است که ازدواج در چنین سنی با یک مرد مسن اسلامی نیست. به گزارش سی ان ان، ابتکار تهیه این برنامه از آن سامی مهدی، برنامه ساز 28 ساله تلویزیونی است. وی مدت‌ها بود که قصد داشت برنامه‌ای ویژه زنان بسازد که در آن "زنان بتوانند از مشکلات و مسایل و خشونت‌هایی که در خانه می‌بینند" سخن بگویند.

 
 

Things you can do from here:

 
 

No comments: