Tuesday, March 15, 2011

:: پنج ماه بی خبری مطلق از نخبه ریاضی جهان حسن جولانی

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by mehradid on 3/15/11

با گذشت حدود پنج ماه از بازداشت حسن جولایی هنوز هیچ اطلاعی از وی در دست نیست. حسن جولانی نابغه ریاضی ایرانی در دنیا و شاگرد اول دانشگاه دانشکده ریاضی دانشگاه تهران که تاکنون بیش از ١٢ مقاله معتبر بین المللی نوشته است، از روز ١١ آبان ماه امسال که توسط ماموران لباس شخصی درخیابان ١۶آذر (درب غربی دانشگاه تهران) ربوده شده، تا کنون هیچ خبری از وی و محل نگه داری اش نیست. چندی پیش مادر این دانشجوی نمونه با گریه و فریاد دادخواهی به وبسایت جرس گفته بود: " خبری از پسرم ندارم، نمی دانم درکجا زندانی است. در جلوی دانشگاه گرفتندش وچشمهاش را بستند و بردند. بعد لختش کرده بودند و آب سرد رویش ریخته بودند. یکبار تماس گرفت و گفت نمی داند کجاست و فقط تکرار می کرد "به داد من برسید، به داد من برسید." ای خدا با بچه ام چه کردند؟ خدایا به داد ما برس!" گفتنی است، حسن جولانی که از ۴ دانشگاه برتر ریاضی جهان دعوت نامه دارد، پیش از این یک بار در تاریخ ۱۶ آذر سال ۸۸ دستگیر و بعداز ۴ ماه آزاد شده بود. وی بارها از طرف وزارت اطلاعات مورد تهدید وآزار قرار گرفته، بطوریکه مانع او برای ادامه تحصیل در رشته دکترای ریاضی شدند. این دانشجوی نخبه از چندین دانشگاه معتبر جهان دعوت نامه دارد.
با ۴۴ امتیاز و ۰ نظر فرستاده شده در بخش اجتماعی
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

Saturday, March 12, 2011

Mir Hossein Mousavi’s interview with Internet newspaper Qalamsabz

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via کارزار همبستگی by admin on 1/3/11

The full English translation of the transcript of Mir Hossein Mousavi's interview with an underground internet newspaper – Ghalam Sabz (December 12, 2010), which is run by a group of reformist activists in absence of conventional free media – is as follows:

Qalam Sabz: With special thanks given that despite all the limitations and problems you agreed to have this interview, recently one of Tehran's [appointed] Friday Prayer Imams(Guardian Council head Ayatollah Jannati) has resembled the [Green] Movement to "ash beneath the fire", on the other hand a group of political activists by emphasizing on the end of street protests insist that the Green Movement has gone on recession and ended, what is your evaluation of the current situation of the movement?

Mir Hossein Mousavi: In my opinion the mentioned Friday Prayer Imam has a very strong sense of prediction. Although because of his dependence on power and rank his position is to defend oppression and violence and actions such as falsely accusing opposition of getting one billion dollars financial aid from United States, or promoting violence, or his strong desire for executions and obtaining confessions and most important than all the extensive fraud in elections and the widespread disqualifications of the candidates has made him unjust , but given all these the Greens should listen to his remarks patiently. He is a rather complete example of the tyrannical totalitarians and unconsciously reveals the good information that he has in his speeches. He resembled the movement to the ash beneath the fire and I am completely in agreement with his opinion and I add that the continuation of suppression, ignoring the truth beside the rule of lies, escaping from the law, corruption and lack of competence in domestic and foreign policies will intensify this fire that he called is beneath the ash.

Qalam Sabz: You have always stressed that network organizations are the secret of the survival and last of the Green Movement and are its valuable resources. After more than one year since the start of the activities of these organizations at this time some argue that this assumption should be reconsidered and a classic organization with a united leadership should be created, what is your opinion?

Mir Hossein Mousavi: The idea behind the social networks was created during the election campaigns and in the aftermath of the election given that the security, media and financial resources were solely in hands of the government, maybe the only way to defend people's rights were these very same social organizations. Although the concerns over having an organization which would be suited for people's great movement have always been there, but until now the atmosphere of repression did not allow such an affair have a possibility to happen. The establishment despite what has been stated in the constitution and what is the trend in successful countries has always showed its rage toward any organization and recently by feeling the danger of losing their base is rapidly attempting to convert the Basij to an extensive armed party; although this very same action considering the background of Basij in the long run will be harmful for tyranny. You just have a look at the prisons; the prominent leaders of well-known [reformist] parties of the country from Participation Front, Mojahedin of Islamic Revolution, National Trust, Executives for Prosperity and Freedom Movement are all imprisoned. However I agree with [the creation] of a new organization with conditions that it would have a coalition front framework and from the very beginning considers itself as a companion of Green Movement and other deep movements such as labor, women, student and teacher movements and does not go after destroying or weakening the other existing parties and movements.

Qalam Sabz: In some of the analyses it was pointed that you and the other activists of the movement have taken the forces against the movement for granted and by arrogance and without a realistic assessment of abilities and resources of the other camp did not agree to talk with them, on the other hand some accuse you of conceding. How do you see these analyses? Have you or other influential figures such as Mr. Karroubi or Mr. Khatami has been invited for talks [with the ruling government authorities]?

Mir Hossein Mousavi: In answer to this question is will quickly point out that after the election it took me two months to realize that those wicked [televised presidential campaign] debates were not for eliminating me or Mr. Karroubi but were for taking full revenge on all competitive forces and aimed for making the country a one-party system. I was only one of these targets and obstacles on their path. These fellows in that famous audio tape (by a high ranking military official) and recently quoted from a cleric are discussing the topic of a twenty-year old conspiracy, given the hidden lie in this claim I say that it was the ruling powers that have been planning and trying to make the country one-party system on the eve of the election and apparently these election was the last scene of these efforts. Considering this view the debates gain another meaning and also the vetting [of the members of parliament] that started from [elections of] the fourth term of parliament and extended to the following elections can be understood better. The totalitarians were after clearing the environment from any criticism and opposition, [they were after creating] an environment similar to North Korea with a bit of democracy cosmetics. Given all these negotiating with them had no meaning, not with me and not as much as I know with other allies.

Qalam Sabz: What is your view regarding the publication of WikiLeaks documents? In your opinion what are the outcomes and affects of the publication of these documents for Iran?

Mir Hossein Mousavi: The WikiLeaks documents have revealed important subjects regarding the international affairs. The point that is important and should be considered is that what documents could have been published and have not been published. Some of these documents very well reveal our fragile situation in the area, a situation that they (government officials) have worsened with their adventurous policies. Instead of travelling to New York for seven times, if they had invested in neighboring countries they would have seen more results. Spreading fear, making uncalculated remarks, lack of a suitable agenda, immense incompetence in diplomacy and the excessive military maneuvers have caused that while with illusions they are trying to convince the Vatican and heads of the United States and Europe about "world management" they neglected having constructive relations with countries of the area. With these policies practically we don't have even one true ally among the neighboring countries. You just go back to the story of aiding the victims of flood in Pakistan, and compare that to the generous aids of these fellows to South America and other countries, and you will see that the very same chaos that exists in the economical and cultural policies also exists in foreign policy. Among the [WikiLeaks] documents the documents regarding Israel's intensifying the ethnic groups' differences should be a warning for all of our nation including ethnic groups, and I am sure that Israel is not the only country benefiting from this policy but in the world and in the area there are many countries that have the same view and are in the same line with Israel. This document and the recent terrors of our nuclear scientists show how much our support for Palestinian and Lebanese nations besides its moral aspects, is in favor of our national interests. The documents regarding the election frauds were also interesting, especially where it was pointed that the votes were not counted at all – i.e. the coup d'état election. If you refer to the interview by our dear brother Mohtashamipour (head of Mousavi's committee to guard the votes during election) that was done few days after the election, you will realize that when he points to the issue of website of the election [headquarter] in Interior Ministry on the night of June 13,2009 (a day after election) he quickly points to the same issue. Although today our information about the story of gathering votes and  the role of the computer system is much more than yesterday but still there is room for more efforts so that all aspects of this matter would be cleared. Of course the discussions about the WikiLeaks documents needs more time but in short one can consider it as a great event of the century and outcome of progress in commutations and cyber space technology. I think with the experience that the Green social networks have gained they can understand the meaning of this recent event better that the other movements.

Qalam Sabz: What are you suggestions for the Green Movement activists and especially Ghalam Sabz newspaper?

Mir Hossein Mousavi: I pray to God for the success of all of you I hope that Ghalam [Sabz] never forgets that the movement will prevail when there would be countless pens and we all honor freedom, human dignity and respecting each other's views.

Share


 
 

Things you can do from here:

 
 

:: چهار شنبه سوري ، روز عزاي جمهوري اسلامي

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by _fox_ on 3/11/11

از هر ديدي كه به چهارشنبه سوري نگاه كنيم ايده آل ترين فرصت براي جنبش مردم آزاديخواهانه مردم ايران همين روزه . چرا ؟به دو دليل : 1- ما تو هر تجمع با يه مشكل عمده مواجه هستيم . با خيل عظيم نيروي انتظامي و بر و بچز بسيجي بيكاري كه رديفشون مي كنن تو خيابوني كه از قبل واسش برنامه ريخته ايم و ديگه نمي شه نفس كشيد ! اما چهارشنبه سوري فرق مي كنه . ما يه چيزايي داريم به اسم ماموريت هاي ذاتي نيروي انتظامي . يعني اين كه نيروي انتظامي براي روزهاي خاصي طرح هاي خاص مكتوب از پيش تايين شده اي داره كه دقيقا مطابق اين طرح ها نيروهاش رو تو كل شهر پراكنده ميكنه . يكي از اين روزها مثلا عاشوراست (همون روزي كه بزرگترين عرض اندام نسبتا خشونت آميز سبز ها رخ داد ) نيروي انتظامي و بسيج واسه اين كه امنيت هيئت هاي عذاداري رو حفظ كنه مجبور بود كه خيابون هاي مورد علاقه سبز ها رو ول كنه و شهر رو بچسبه ، و نتيجه اين شد كه شهر رو از دست داد ! در چهارشنبه سوري هم اين وضعيت رو داريم . نيروي انتظامي و يگان ويژه مجبوره كه شهر رو حفظ كنه و اين بهترين فرصت رو به بچه هاي سبز مي ده كه هر جا كه برنامه ريزي مي كنند جمع بشن بدون اين كه زياد نگران حضور برادران پليس و بسيج باشن . 2- نكته ديگه اينه كه نيروي انتظامي بسيار مقتدر و پر هيبته ، اما تنها جاهايي كه تعدادشون هفت هشت برابر مردم باشه و مردم فقط بروبر نگاه كنند و تا صداي چهارتاموتور شنيدن فرار كنند . معمولا هر كسي به چهار شنبه سوري ميره سه چهار تايي ترقه تو جيبش داره كه ممكنه هر كدومشون رو سر و كله يه مامور منفجر بشه . در نتيجه مامورين عزيز تا اون جايي كه ممكن باشه تو اين روز سر به سر مردم نمي ذارن . و تاريخ اثبات كرده كه تاكنون بيشترين عملي كه از سوي نيرهاي سركوب در چهارشنبه سوري سر زده دعا و راز و نياز بوده كه هر چه سريع تر اين شب هم بگذرد و تمام شود ! 3- خيلي از بروبچه ها به اينترنت كه دسترسي ندارن كه بدونن ما سه شنبه ها قراره بريم پياده روي ، ولي چهارشنبه سوري رو خيلي خوب بلدند . اصلا همه جوونا اين روز رو دوست دارن . در نتيجه واسه چهار شنبه سوري مي تونيم رو نيروهايي كه در مواقع عادي نمي بينمشون حساب كنيم . بچه هاي جنوب شهر ، بچه هاي خيلي جنوب شهر و غيره ! و در نهايت : فرصت چهارشنبه سوري را از دست ندهيم . چهارشنبه سوري شبي است كه مي توان به خيابان آمد ، قسمتي از شهر ، يك خيابان و يا يك ميدان را گرفت و در آن جا تا زمان رسيدن به خواست هاي مشروع جنبش سبز ، ماند .
با ۶۹ امتیاز و ۵ نظر فرستاده شده در بخش اجتماعی
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

:: جوانان مراکش خواست‌های خود را به پادشاه تحمیل کردند!(قابل توجه )

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by nobateman on 3/11/11

محمد ششم، پادشاه مراکش اعلام اصلاحات سیاسی کرد، ازجمله تدوین قانون اساسی جدیدی که آزادی‌های سیاسی و فردی در آن تضمین شده‌اند. وی گفت، در آینده نه پادشاه بلکه این احزاب سیاسی هستند که سرنوشت سیاسی مراکش را رقم خواهند زد. شامگاه چهارشنبه، ۹ مارس (۱۸ اسفند) محمد ششم، پادشاه مراکش بر صفحه‌ی تلویزیون ظاهر شد و وعده داد، اصلاحاتی که در آینده‌ی نزدیک در قانون اساسی بوجود خواهد آمد، زمینه‌ی ایجاد دموکراسی در کشور را فراهم خواهند آورد. او گفت: «ما در این راه دست به اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خواهیم زد و بیش از هرچیز به ارگان‌های اجتماعی و دولت قانون‌مدار توجه نشان خواهیم داد». پادشاه مراکش تصمیم گرفته است که کشور خود را به سوی دموکراسی سوق دهد. قرار است یک هيئت کارشناسی، قانون اساسی جدیدی تدوین کند و به رای مردم بگذارد. در قانون اساسی جدید، بخشی از امتیازات سیاسی پادشاه به احزاب منتقل خواهد شد؛ از جمله اینکه آنها حق تعیین نخست‌وزیر را خواهند داشت و از این طریق سرنوشت سیاسی کشور را رقم خواهند زد. باورکردنی نیست Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: تظاهرکنندگان مراکشی در ۲۰ فوریهزینب الرازویی، یکی از منتقدان جوان نظام سلطنتی، آنچه را که در تلویزیون دیده باور نمی‌کند. اینکه پادشاه بدون اطلاع قبلی و بدون خونریزی خواهان ایجاد دموکراسی در مراکش شود، اینکه نظام قضایی کشور در آینده‌ی نزدیک مستقل عمل کند و اینکه آزادی فردی و اجتماعی حق بنیادین شهروندان شود، برای منتقد جوان مراکشی بیشتر به یک رویا می‌ماند تا واقعیت. زینب الرازویی به وبسایت شبکه‌ی یک رادیو تلویزیون آلمان، "تاگس شاو" می‌گوید: «این نخستین سخنرانی واقعی پادشاه به عنوان یک سیاستمدار بود، سیاستمداری که خواهان اصلاحات است.» الرازویی سخنرانی تلویزیونی محمد ششم را «یک صاعقه‌ی سیاسی» می‌داند، صاعقه‌ای که حاوی آروزهای جوانان مراکش است، «جوانانی که خواست‌های خود را به پادشاه تحمیل کرده‌اند.» نتیجه‌ی حرکت‌های اعتراضی خیابانی بسیاری از ناظران سیاسی مانند زینب الرازویی معتقدند که تمایل پادشاه به ایچاد اصلاحات بنیادین در کشورش حاصل اعتراضاتی است که پس از ناآرامی‌ها در تونس و مصر شکل گرفتند. نخستین حرکت اعتراضی در روز ۲۰ فوریه (اول اسفند) رخ داد. در این روز هزاران تن از شهروندان رباط، پایتخت مراکش، کازابلانکا و چند شهر دیگر برای ایجاد اصلاحات سیاسی به خیابان‌ها رفتند. تظاهرکنندگان با سردادن شعار "آزادی، عزت، عدالت" خواستار بازنگری در قانون اساسی شدند. این حرکت‌های اعتراضی را کاربران اینترنت از طریق فیس بوک برنامه‌ریزی کرده بودند. شماری از منتقدان حکومت ضمن ابراز خرسندی از تمایل پادشاه به ایجاد اصلاحات سیاسی، اعلام کردند که همچنان برای ابراز خواست‌های خود به خیابان‌ها خواهند رفت. آنها گفته‌اند، تا زمانی که وعده‌های پادشاه به مرحله‌ی عمل نرسیده‌اند، باید هشیار بود و بر خواست‌های دموکراتیک خود پافشاری کرد
با ۵۶ امتیاز و ۱ نظر فرستاده شده در بخش سیاست
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

(۱۸+) سرگرمی :: آیت الله صدیقی: زلزله ژاپن ریشه در برهنگی و بدحجابی دارد!

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by alfredt on 3/12/11

به گزارش کیهان قهوه ای حضرت آیت الله صدیقی با ابراز خوشحالی از وقوع زلزله و سونامی در ژاپن گفت : « بنده خدا را شاکر هستم که آیات خود را در حوادث طبیعی نشان می دهد و این بار نیروی الهی در زلزله مهیبی تجلی یافت که دل های بیمار و مریض در فساد و دنیا بیدار شده و از یاد خداوند عادل غافل نشوند . بنده دقیقا در سال پیش گفتم بلایای طبیعی ریشه در برهنگی و بدحجابی داره و عده ای زن غافل فریب خورده سیا و موساد برای خراب کردن من اقدام به برهنگی پستان هایشان در ملاعام در شهر های مختلف گرفتند و عکس هایش را برای ستاد اقامه نماز جمعه فرستادند و بنده شرم دارم از بازگویی این تصاویر زنان برهنه هرچند بنده ایمان قوی دارم و دفع شهوت می کردم . ولی این بلایی که امروز در ژاپن آمد همان برهنگی و بدحجابی است که در سواحل ژاپن رخ داده است. بنده به صراحت می گویم تا مادامیکه زنان در ساحل شنا کنند همین بلایای الهی نازل می شود. » آیت الله صدیقی در پایان با انتشار این عکس گفتند: « این سه دختری که پستونشون بازه گناهکارند ولی آن دختر محجبه ثواب عظیمی کرده که راضی نشده لخت بشه و کنارشون بشینه و به بهشت می رود. »
با ۱۸ امتیاز و ۳ نظر فرستاده شده در بخش سرگرمی
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

Thursday, March 10, 2011

سوپای پاسداران چوار کارمه‌نده‌که‌ی سنه‌‌یان کوشتووه‌

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Rojhelat - دەستپێک by rojhilat.info@gmail.com (Editor) on 3/7/11

pasdar1به‌ گوێره‌ی سه‌رچاوه‌‌ هه‌رێمیه‌کان، چووار کارمه‌ندی ئیداره‌ی ژینگه‌ پارێزی شاری سنه‌، که‌ چه‌ند ڕۆژ له‌ مه‌وبه‌ر کوژرابوون له‌ لایه‌ن هێزه‌کانی سپای پاسدارانه‌وه‌، کوژراون.

به‌ گوێره‌ی سه‌رچاوه‌ هه‌رێمیه‌کان، دووای ئه‌وه‌ی له‌ ڕۆژانی ڕابردوودا، هه‌واڵی کوژرانی 4 کارمه‌ندی ئیداره‌ی ژینگه‌ پارێزی شاری سنه‌ بڵاو بووه‌وه‌، ڕاگه‌یاندنه‌ حکوومه‌تیه‌کانی ئێران، ڕایانگه‌یاند که‌ ئه‌و که‌سانه‌ له‌ لایه‌ن هێزه‌کانی دژ به‌ ئێران و به‌ پیلانی هێزه‌ ڕۆژئاوایه‌کان کوژراون. که‌چی ئاشکرا بووه‌ ئه‌و 4 که‌سه‌ له‌ لایه‌ن هێزه‌کانی سپای پاسدارانه‌وه‌ کوژراون.

دووابه‌دووای بڵاو بوونه‌وه‌ی هه‌واڵی ئاگرگرتنی دارستانه‌کانی گوندی" کانی بوچکه‌له‌" هێزه‌کانی سپای پاسداران به‌ بیانوی دانانی بۆسه‌ بۆ گوایه‌ به‌ داوخستنی هێزه‌کانی دژبه‌ری ئێران که‌ گوایه‌ ئه‌وانه‌ سه‌رچاوه‌ ئاگرکه‌وتنه‌وه‌که‌ بوون، ده‌چنه‌ ئه‌و هه‌رێمه‌ و ئه‌و 4 کارمه‌نده‌ی ژینگه‌ پارێزی سنه‌ ده‌کوژن.

دووای ئه‌وه‌ی پاسداران بۆیان ده‌رده‌که‌وێت که‌ ئه‌و که‌سانه‌ کارمه‌ندی ئیداره‌ی ژینگه‌ پارێزی بوون، بۆ ئه‌وه‌ی دڵنیا بن که‌ زیندوو نه‌ماون و له‌ ترسی بڵاو بوونه‌وه‌ی ئه‌و هه‌واڵه‌، تیری خه‌ڵاس ده‌نێنن به‌ سه‌ری ئه‌و 4 که‌سه‌وه‌ و له‌ کاتی گه‌ڕانه‌وه‌یاندا بۆ گوڕینی شێوازی کرده‌وه‌که‌یان، ماشینی ئه‌و کارمه‌ندانه‌ فڕێ ده‌ده‌نه‌ ناو دۆڵێکه‌وه‌.

شایانی باسه‌ که‌ چه‌ند رۆژ له‌مه‌وبه‌ر چووار کارمه‌ندی ئیداره‌ی ژینگه‌ پارێزی شاری سنه‌، به‌ ناوه‌کانی" مه‌سعود عه‌لیخانی، که‌مال حوسێن په‌ناهی، مه‌عمه‌ر مه‌رغوبی و مه‌حمود ئه‌حمه‌دی نه‌ژاد" له‌ ئه‌نجامی ده‌ستڕێژی گولله‌ی هێزه‌کانی سپای پاسداران کوژرابوون.

 


 
 

Things you can do from here:

 
 

رژیمی سوریه‌ به‌رده‌وامه‌ له‌ ده‌سگیرکردنی کوردان

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Rojhelat - دەستپێک by rojhilat.info@gmail.com (Editor) on 3/9/11

syrie.mapدوای سه‌رهه‌ڵدانه‌کانی گه‌لانی ڕۆژهه‌ڵاتی ناوین، داگیرکه‌رانی کوردستانیش گوشاره‌کانی خۆیان زیاتر ده‌که‌ن.

یه‌ک له‌و ده‌وڵه‌تانه‌ش ده‌وڵه‌تی سوریایه‌.

له‌ ڕۆژی 17ی شوباته‌وه‌، ئه‌ندامی یه‌کێتی ستار '' مریه‌م محه‌مه‌د سلۆ' که‌ له‌ شامی پایته‌ختی سوریا ،له‌لایه‌ن هێزه‌ ئاسایشیه‌کانی ده‌وڵه‌ته‌وه‌ فڕێندرابوو، تائێستا چاره‌نووسی نادیاره‌.

ڕێکخستنی مافی مرۆڤ له‌ سوریا ' ماد' به‌ لێدوانێک ڕایگه‌یاند که‌ ئه‌ندامی ڕێکخستنی ژنانی یه‌کێتی ستار، ڕۆژی 17ی شوبات له‌ شام له‌لایه‌ن هێزه‌ ئاسایشیه‌کانی ده‌وڵه‌ته‌وه‌ فڕێندراوه‌.

ئه‌و ڕیکخراوه‌ ڕایگه‌یاند، که‌ هه‌تا ئێستا نازاندرێت که‌ مریه‌م محه‌مه‌د، له‌کوێ ڕاگیراوه‌.

ماد، گرتنی مریه‌می شه‌رمه‌زار کرد و ڕایگه‌یاند که‌ ئه‌و جۆره‌ گرتنه‌ نایاساییه‌ و به‌بێ بڕیاری دادگا پێکهاتووه‌ و داوای کرد که‌ ئازاد بکرێت.

 


 
 

Things you can do from here:

 
 

غنی بلوریان فعال باسابقه کرد درگذشت

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 


غنی بلوریان از فعالان قدیمی نهضت ملی در کردستان ایران که همچنین به "مام غنی" شهرت داشت روز نهم مارس در سن 86 سالگی در شهر کلن آلمان درگذشت.

 
 

Things you can do from here:

 
 

:: اولين نشانه هاي وحشت رژيم از مراسم چهار شنبه سوري (تعطيلي خوابگاههاي دانش...

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by rule on 3/9/11

رژيم ج.ا که به خوبي از ميزان خشم و نفرت مردم از خود آگاه است در وحشت و هراس حضور دانشجويان شهرستاني در اين مراسم به مسولان خوابگاههاي دانشجويي در تهران دستور داده است که به اطلاع دانشجويان برسانند از 22 اسفند به بعد خوابگاهها تعطيل است و برق ساختمانها قطع خواهد شد .
با ۵۲ امتیاز و ۱ نظر فرستاده شده در بخش اجتماعی
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

نیویورک تایمز: خیزش اعراب، لرزش تهران

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by aflatoon on 3/9/11

تِرِنس او دونل، نویسنده امریکایی، در کتاب خود «باغ بی باک، در جنگ» که کتابی است از خاطرات دهه ۶۰ زندگی اش در یک انارستان در ایران، فراش بی سواد خود ممدلی را به یاد می آورد که هر روز صبح او را با تقه ای بلند به در و این پرسش بیدار می کرده که: «ایرانی هستی یا عرب؟ دونل می گوید: «اگر برهنه بودم می گفتم «عرب». و او بیرون منتظر می ماند تا لباس بپوشم. اگر لباس پوشیده بودم پاسخ می دادم «ایرانی» و او با قهوه وارد می شد.» دونل می نویسد این شوخی با همان حس میهن پرستی باستانی دست به دست تا امروز چرخیده. حسی که ایرانی ها، همسایگان عرب خود را بی فرهنگ های سوسمارخوری می دانند که لباس نپوشیده این سو و آن سو می روند. برندگان انقلاب ۱۹۷۹ می خواستند این تصویر را تغییر دهند تا عرب دوستی و عِرق اسلام، جای ملیت گراییِ پارسی و مغرورانه شاه را بگیرد. واکنش رسمی ایران به بیداری اخیر اعراب نشان می دهد که راهبردهای خاورمیانه جمهوری اسلامی ایران هنوز رد پایی از تحقیر نسبت به بینش، خودمختاری و پیروزی عرب را در باور خود نهفته دارد. بیشتر ایرانی ها آن چه را که کشمکشی آشنا برای عدالت، سرافرازی اقتصادی و آزادی برای رهایی از قوانین خودکامگی می بینند، مقامات حاکم ایران همان فعالیت ها را چون تلاش دیرهنگام و به تعویق افتاده اعراب برای تقلید از انقلاب اسلامی می دانند و برداشتی چون پیوستن آن ها به تهران در نبرد با امریکا و اسراییل از آن ماجراها می بافند. توهم حکومت ایران از یک سو بی ارتباط به تفاوت نسل ها نیست. نخبگان طبقه حاکم هنوز به ایده های منسوخ آیت اله روح اله خمینی آویزان مانده اند؛ ایده هایی که جهان بینی اش بر پایه چندین دهه طاغوت ستیزی شکل گرفته بود. گسترش انفجاری جمعیت در خاورمیانه، موجی از جوانان ایرانی و عرب را در پی داشته که مقهور بی عدالتی، نه از سوی قدرت های استعمارگر بلکه از سوی دولت های خود بوده اند. تاکنون سود ایران با بده بستان با کشورهای عربی تامین شده است؛ با مردمانی ناامید که رژیم های اخته و ناکارامدی بر آنان فرمان می رانَد که خود توانایی روبرو شدن با اسراییل را ندارند و به سادگی به خاطر همدستی با امریکا برکنار می شوند. گفتگویی که با یک سیاستمدار ایرانی داشته ام آموزنده است: وی موجهانه شکایت داشت که امریکا برای حل مسائل سیاسی به نیروی نظامی بیش از اندازه توجه دارد. من فرض ساده ای را مطرح کردم: چه می شد اگر ایران در سه دهه گذشته به جای صرف چندین میلیارد دلار برای تغذیه نظامی حزب اله، حماس و جهاد اسلامی، همین مبالغ را صرف آموزش ده ها هزار تن شیعه لبنان و فلسطین می کرد تا دکتر و پروفسور و وکیل شوند؟ آیا اکنون این جماعت قوی تر نبودند و بیشتر نمی توانستند از حقوق خود در برابر اسراییل دفاع کنند؟ خالصانه پاسخ داد :«خوب، این چه سودی برای ایران می داشت؟» و ادامه داد: «فکر می کنی اگر آن ها را می فرستادیم خارج که درس بخوانند آیا برمی گشتند به جنوب لبنان و غزه تا با اسراییل بجنگند؟ قطعا نه، دکتر و وکیل و پروفسور باقی می ماندند.» ایران در ماهیت خود دریافته است که که می تواند الهام بخش و قهرمان لگدمال شدگان منطقه باشد ولی نه سرمشق پیشرفت و ترقی. استراتژی های تسلط جویانه ایران بر خاورمیانه، کمتر وابسته به بمب اتمی است و بیشتر بر ارکان دوگانه نفت و جنون بیزاری استوار است. دلارهای نفتی ایران برای تامین مالی تندروهایی چون خالد مشعل در سوریه، سید حسن نصراله در لبنان و مقتدا صدر در عراق صرف می شود. همان طور که یک دوست عرب شیعه ام یک بار برایم درد دل کرد «ایران می خواهد تا آخرین نفرِ لبنان و فلسطین و عراق، با امریکا بجنگد.» در نگاه نخست شاید سقوط دولت های غرب-مدار عرب ضربه ای برای واشنگتن و مایه خوشدلی تهران به نظر برسد. اتفاق نظر ظاهری میان کارشناسان و تحلیل گران غربی که گمان می کنند ایران خلاء قدرت خاورمیانه را پر می کند، کوته بینانه است. در حالی که ارتباط میان مصر و ایران- باستانی ترین و پرجمعیت ترین کشورهای منطقه- به نظر می رسد که گسترش یابد، رقابت نیز میان این دو کشور شدت می گیرد. صعود ایران بر بلندای خاورمیانه و جهان عرب در دهه گذشته تا اندازه ای جایگاه قاهره را پایین آورده. (همان گونه که) با ظهور دوباره افتخار مصر و مدعی شدن این کشور، ایران به ناچار باید جایگاه پیشگام خود را واگذار کند و دست از آرزوهایش برای سکانداری خاورمیانه سنی و عرب بشوید. در واقع اگر مصر بتواند الگویی مردم مدار، برگرفته از رواداری سیاسی، شکوفایی اقتصادی و سیاست خارجی ماهرانه را پیاده سازی کند، دیگر الگوی ضعف اقتصادی ایران با سیاست انتقاد ناپذیر و برخورد مدارانه اش جذابیتی برای جهان عرب نخواهد داشت.

 
 

Things you can do from here:

 
 

خشونت علیه مسیحیان در مصر شدت می‌گیرد

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by naghashi on 3/9/11

در هفته‌های اخیر درگیری‌ها میان مسلمانان و مسیحیان قبطی در مصر ابعاد نگران‌کننده‌ای به خود گرفته است. در آخرین درگیری در جنوب قاهره ۱۱ نفر کشته و ۱۱۰ تن زخمی شدند. بین ۵ تا درصد جمعیت مصر را قبطی‌ها تشکیل می‌دهند.

 
 

Things you can do from here:

 
 

:: ابراهیم یزدی، کهنسال ترین زندانی سیاسی جهان، ٢٢ اسفند محاکمه خواهد شد

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by hotstuff on 3/10/11

جــرس: وکیل دکتر ابراهیم یزدی، دبیر کل نهضت آزادی ایران و کهنسالترین زندانی سیاسی جهان، اعلام کرده است که موکل وی ٢٢ اسفند – ۱٣ مارس، به "اقدام علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و بنیانگذاری نهضت آزادی در پیش از انقلاب اسلامی" محاکمه خواهد شد. ابراهیم یزدی که در آستانه ٨٠ سالگی قرار دارد، به همراه تنی چند از اعضای نهضت آزادی، مهرماه امسال به اتهام آن چه "شرکت در نماز جمعه غیر قانونی" خوانده شد، توسط نیروهای امنیتی در شهر اصفهان دستگیر و زندانی گردید. بر اساس این گزارش، دکتر یزدی قرار است ٢٢ اسفند محاکمه شود و محمد علی دادخواه وکیل وی درباره اتهامات موکلش به "العربیه.نت" گفته است: "اقدام علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و بنیانگذاری نهضت آزادی ایران، اتهامات اعلام شده دکتر یزدی هستند."او همچنین ابراز امیدواری کرد که " دادگاه عادلانه و منصفانه برگزار شود و به دلایل ما توجه کند". چندی پیش خبرهایی درباره وخامت وضعیت جسمی ابراهیم یزدی و انتقال او به بیمارستان در رسانه ها منتشر شده بود. دادخواه در این باره اظهار بی اطلاعی می کند و می گوید: "من با ایشان ملاقاتی نداشتم بنابر این نمی توانم در این باره سخن بگویم."
با ۴۸ امتیاز و ۵ نظر فرستاده شده در بخش سیاست
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

Saturday, March 5, 2011

شیرین عبادی به مناسبت ۱۷ اسفند (۸ مارس) روز جهانی زن: راهپیمایی برای حقوق ب...

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by solar on 3/4/11

شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل (2003) در بیانیه ای به مناسبت صدمین سال روز جهانی زن که همه ساله در کشورهای مختلف جهان طی مراسم مختلف به مقام و مسائل زنان پرداخته می شود با اشاره به اطلاعیه حجاب اجباری که 32 سال پیش درست در روز جهانی زن از سوی حکومت اسلامی تازه به قدرت رسیده صادر شد به قوانین زن ستیز دستگاه قضایی و حقوقی جمهوری اسلامی پرداخت و از زنان ایران خواست تا صدای حق طلبانه خود را که رژیم تلاش کرده است به انحاء مختلف آن را خفه کند، علیه شرایط موجود بلند کنند. شیرین عبادی در این بیانیه تأکید کرده است: «روز ۸ مارس امسال (۱۳۸۹) روز ويژه ای است، در اين روز علاوه بر حقوق برابر زنان، خواست‌های دموکراتيک مردم ايران نيز مورد مطالبه قرا ر می‌گيرد – مبادا که در گير و دار حوادث سياسی، خواسته بر حق و هميشگی خود را که «تساوی حقوق» است فراموش کنيم – در اين روز همگام و هم دوش با برادران هم‌وطن خود به خيابان‌ها آمده و از خواست همگانی حمايت می‌کنيم، زيرا که دسترسی به «حقوق برابر» جز در يک حکومت دموکراتيک امکان پذير نيست» عبادی با طرح خواست اصلاح قانون اساسی جمهوری اسلامی آن را «نه یک خواست سیاسی» بلکه «مقدمه یک حرکت مدنی» نامید و نوشت: «نبايد اجازه داد که به بهانه بروز بحران سياسی و يا پرهيز از تفرقه باز هم خواسته‌هايمان را ناديده بگيرند و بديهی است که دسترسی به «حقوق برابر» متضمن اصلاح قوانين تبعيض آميز است و رسيدن به اين هدف، مستلزم اصلاح موادی از قانون اساسی است تا امکان چنين اصلاحاتی فراهم آيد و از اين رو بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، نه يک خواست سياسی بلکه مقدمه يک حرکت مدنی است. زنان ايران نه تشنه قدرت سياسی اند و نه طالب زندگی بی بند و بار ، بيزار از تحقير و ستم، در جستجوی عدالت و برابری هستند.»
با ۶۷ امتیاز و ۱ نظر فرستاده شده در بخش سیاست
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

بیانیه شماره ۵ شورای هماهنگی راه سبز امید/ دعوت به راهپیمائی سه شنبه 17 اسفند

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by javdanegi on 3/5/11

شورای هماهنگی راه سبز امید طی بیانیه شماره پنج خود، با بیان اینکه "روز سه شنبه ۱٧ اسفند(هشتم مارس) فرصت دیگری برای پیوند «روزجهانی زن » با جنبش سبز مردم ایران در پیگیری مطالبات جامعه زنان ماست"، همراهی و همگامی خود را با برنامه های فعالان و نهادهای حوزه زنان برای پاسداشت این روز اعلام و از تبدیل آن به تجمع های اعتراضی نسبت به زندانی بودن دو بانوی سبز و رهبران جنبش حمایت کرد و همزمان از همراهان سبز خواست که فعالانه در برنامه های این روز شرکت نمایند...
با ۷۰ امتیاز و ۵ نظر فرستاده شده در بخش اجتماعی
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

بیانیه مادران صلح کردستان به مناسبت روز جهانی زن

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by nima1348 on 3/5/11

۸) مارس نامی است برای رشادتهای آنانی که‌ خواستند تاریخ را همراه با زنان بنویسند؛ آنانی که‌ برای بدست‌آوردن حقوق دفن و انکارشده‌ای به‌ پا خاستند که‌ با نام‌های مقدس دین، فرهنگ، سیاست، تاریخ، قراردادهای اجتماعی و ... سنگ قبری ابدی را بر این گور نهاده‌ بودند. (۸) مارس لولایی است برای چرخش نگاه‌ انسان به‌ انسان. (۸) مارس تجدید پیمانی است با همه‌ی آن زنانی که‌ در پس قرن‌ها انقیاد و سلطه‌ی گسترده‌ به‌ مبارزات آزادیخواهانه‌ و حق طلبانه‌ی ملت‌های خاورمیانه‌ پیوستند و ندایی شدند برای فردایی شیرین‌تر و بهتر. خاورمیانه‌ امروز در تب و تاب زایشی است که‌ اگرچه‌ سخت‌ترین دردها و جفاها را بر پیکر خسته‌اش میکوبند، اما فرزند سربلند دمکراسی را به‌بار دارد. آ‌نچه امروز روشن و آشکار است تاریخ و گذشته‌ای ست که هر کس و در هر جایگاهی‌ باید خود را در قبال‌اش مسئول بداند. با فرار از این مسئولیت و گذاردن بار بردوش ظالمان زمانه‌ راه‌ به‌ جایی نخواهیم برد و وجدانمان آرام نمی‌گیرد. هم‌اکنون مام میهن چشم‌ براه فرزندانی است- که‌ بدون انکار و انتقام از گذشته‌ و با دیدی فراخ نسبت به‌ آن- ترانه‌ای زیبا برای فردا بسرایند و به‌ آن رووناهی (روشنایی) ببخشند. در ایران امروز اطاعت و فرمانبردای از حاکمان ظالم و پوسیده‌ رمز شب زنده‌ ماندن است و دیگران به‌ گیوتین نفرت سپرده‌ می‌شوند. در ایران امروز زنان بیش از پیش‌ قربانی هرم حاکمیت اطاعت‌اند که خود را در لعاب پوسیده‌ی قانون پوشانده است. اما ما امروز در بزنگاهی تاریخی قرار گرفته ایم که با به چالش کشیدن فرهنگ اطاعت در پایین ترین(خانواده) و بالاترین نقطه ی(حکومت) هرمِ ساختار اجتماعی خواهیم توانست همزمان خواستهای برحق زنان و دیگر اقشار - با هر تکثر ملی،مذهبی و...- را برزبان آوریم. بی شک تاریخ مبارزات زنان در کردستان و ایران ما را هرچه بیشتر به سوی خواست آ‌زادی و کرامت شهروندی سوق می دهد و رسمی بدیهی ست که روز جهانی زن را نیز در این پروسه‌ی حق‌طلبی بیش از پیش گرامی بداریم. در همین راستا ما به عنوان مادران صلح کردستان پشتیبانی خود را از تمامی برنامه های اعتراضی روز جهانی زن به شیوه ای مادرانه‌ و مسالمت‌جویانه‌ اعلام می داریم، و از مردم ایران و به‌ویژه‌ کردستان خواستاریم در راه اجابت حقوق و خواستهای دمکراتیک خود این روز را گرامی و حرمت خون‌های ریخته‌ی دختران و زنان راه آزادی و اشکهای مادران داغدیده‌ را نگه‌ دارند. مادران صلح کردستان

 
 

Things you can do from here:

 
 

سازگارا :شورای هماهنگی راه سبز به دعوت جنبش زنان لبیک گفت و سه شنبه ساعت ۴...

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via بالاترین by darvaknews on 3/5/11

شورای هماهنگی راه سبز به دعوت جنبش زنان ایران لبیک گفت و روز سه شنبه ساعت ۴ برای راه پیمایی در سراسر شهر های ایران در نظر گرفته شده. بدلیل ارتش منظمی که حکومت از ارازل و اوباش درست کرده و میآره در خیابان و با تظاهرات کنندگان صلح دوست در گیر میشه و زد و خورد درست میکنه به همین دلیل پیشنهاد این است که در تهران و تمام شهر ها میادین بزرگ مرکزی باشه که از اونجا تجمعات شکل بگیره و از اونجا تظاهرات پراکنده انجام بشه . اصل بر تظاهرات پراکنده در سطح محلات و یا استفاده از مدل چهار شنبه سوری برای مقاومت مدنی و مبارزاتی است که در کوچه و خیابون داریم. اصل بر این است که از ۴ بعد از ظهر که شروع می کنیم به سمت شب که میریم شدت بگیره و بتوانیم شعار های جنبش را که مرگ بر دیکتاتور و انتخابات آزاد است، همینطور دفاع از خواست زنان ایران که حقوق برابر است، و آزادی همه زندانیان سیاسی همچنین آقایان موسوی و کروبی هست، بتونیم فریاد بکنیم، فیلم و عکس تهیه کنیم و نشان بدیم که ایران یکپارچه اعتراض و مقاومت هست جلوی کودتا چی ها. بقول یکی از دوستان آقای خامنه ای همان اشتباهی رو کرد که استعمار انگلیس مقابل مبارزات گاندی کرد، وقتی استعمار انگلیس فکر کرد که دست به خشونت بیشتر بزنه و گاندی رو دستگیر کرد مبارزات در تمام هند شدت گرفت و بالاتر رفت و انتهاش مجبور شدند عقب نشینی بکنند. با دستگیری موسوی و کروبی و همسرانشان، مهم این است که نشون بدیم مقاومت در سراست ایران هفته به هفته شدت میگیره، افزون میشه، بالاتر میره، اونوقت در این حالت چاره ای جز عقب نشینی برای کودتاچی ها و دیکتاتور باقی نمی مونه و عقب رفتن دیکتاتور در این خصوص راه را برای پیشروی های دیگر باز خواهد کرد، آقای مجتبی واحدی مشاور آقای کروبی مطرح کرده که عملیات دستگیری آقای موسوی و کروبی را وحید حقانیان که نفر سوم بیت محسوب میشه، معاون اجراییو یکی از نزدیکترین کسان به آقای خامنه ای شخصا به عهده داشته. این آقای وحید همان کسی است که وقتی که آقای خامنه ای بمب زیر منبر منفجر شد او رو به بیمارستان رسوند و از اون زمان تا الان نزدیکترین و شاید مهمترین فرد به آقای خامنه ای هست، اون هم عملیات و دستگیری ای که هیچ یک از مقامهای قضایی و دولتی جراتش رو ندارند که بگن ما رهبران جنبش و همسرانشون رو دستگیر کردیم و ریاکارانه و بز دلانه و سرا پا ترس و وحشت از واکنش مردم دائما دروغ بافی میکنن که اصلا دستگیرشون نکردیم یا در منزلشون یا در حصر هستند یا اصلا در حصر هم نیستند و این نهایت زبونیشون رو نشون میده. بر عزای مدرسین حوزه علمیه غم هم دارن فشار میارن که بر علیه آقای موسوی و کروبی صحبت بکنند ولی خیلی از اون ها زیر بر نرفتن از جمله آقای ابراهیم امینی. آقای ولایتی مشاور آقای خامنه ای که ابا داشت بر علیه آقای هاشمی حرف بزنه به خیل کسانی پیوسته که خواهان این شده که خواص یعنی آقای هاشمی باید بر علیه آقای موسوی و کروبی صحبت بکنه. آقای محسن هاشمی بعد از چندین و چند سال از مدیر عاملی مترو کنار رفت و نوشت به دلیل او دولت کار شکنی میکنه و از این پروژه کنار رفته و شهردار تهران استعفا ایشون رو پذیرفت. جالبه که سردار رویانیان گفته که برای دولت انجام کارهای مترو خیلی ساده هست و نشون میده بر سر باند بازی و سیاسی بازی و منافع گروهی چگونه منفعت مردم و نیازهای مردم مثل پروژه مترو زیر پا گذاشته میشه و چوب لای چرخ آن گذاشته میشه.آقای سالار آبنوش فرمانده سپاه صاحب الامر قزوین گفته اگر در انتخابات مجلس سال آینده مطابق با ارزش های ما نباشه ،ما یعنی سپاه ، اونوقت سال ۹۱ سال خونینی خواهد بود. یعنی چکمه پوشان آقای خامنه ای خیلی روشن و مشخص پیشا پیش خط و نشون میکشن آنچنان که در انتخابات ریاست جمهوری سال پیش کردند کردند در انتخابات مجلس و لابد هر انتخابات دیگه ای اونها هستند که تعیین تکلیف میکنند اگر نه خون خواهند ریخت و دست به اسلحه خواهند برد. چند روزی است که نیروی انتظامی به منازل و مجتمعات آپارتمانی حمله میکنه و دیش های ماهواره رو جمع آوری یا از بالا به زیر می اندازند به خیال خام اینکه جلوی اعلاه رسانی را به این شکل بگیرند بلکه بتونن سه شنبه های اعتراض را متوقف کنند و بلکه بتوانند بحرانی که هر هفته بزرگتر میشه کنترل کنند.
با ۷۶ امتیاز و ۴ نظر فرستاده شده در بخش سیاست
نظرات

 
 

Things you can do from here:

 
 

«دومینوی انقلاب»

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Radio Koocheh by maryam on 3/5/11

آن‌چه در این بخش می‌آیدانتخابی از رادیو کوچه در بین رسانه‌ها است.

م.مینایی/ مطلب وارده

تظاهرات اعتراضی و مطالباتی 25 بهمن ماه سال جاری (‌1389) در حمایت از قیام‌های مردمی تونس و مصر عملن و به دنبال آن تظاهرات اول اسفند توانست با حمایت گسترده مردم کشور روبه‌رو شده و هم‌دلی و هم‌راهی قلبی میلیون‌ها تن از ستمدیدگانی را که به دلایلی نتوانسته بودند حضور مستقیم در اعتراضات پیدا کنند، به خود جلب کند. دلیل من برای این ادعا پی‌گیری مشتاقانانه اخبار اعتراضات توسط مردم از منابع خبری مختلف است که موجب پخش  پارازیت از سوی حکومت اسلامی بر روی امواج شبکه‌های خبری شد.

‌در حقیقت اعتراضات  چریکی‌- مدنی و رادیکال- مسالمت‌آمیز اخیر در کشور بخشی از انرژی خود را از جنبش جاری در شمال آفریقا و خاورمیانه گرفته‌ که بررسی  دلایل شکل گیری، گسترش ناگهانی‌، نقاط ضعف و موفقیت نسبی آن‌ها ضرورت تام دارد.

انقلاب تونس جنبشی بود که در طی 29 روز رژیمی 23 ساله را به زیر کشید. خیلی‌ها نمی‌دانند  این انقلاب چگونه پدید آمد. تونس حاکمیتی مستحکم، اقتصادی نسبتن سرپا و مردمانی نسبتن مرفه و تساهل‌گر از نظر دینی داشت. درآمد سرانه آن در منطقه از همه همسایگان‌اش بالاتر بود و در سراسر آفریقا پایین‌ترین میزان فقر را داشت. مهم‌ترین شرکای تجاری آن فرانسه و آلمان و ایتالیا بودند. بعد از استقلال از فرانسه در 1956 نظامی سکولار بر آن حاکم بود که بر جمعیت مسلمان متساهل حکم می‌راند‌[1]. در هیچ یک از بولتن‌های ادواری‌ بحران‌سنج جهانی چه در آمریکا و چه در اروپا اثری از نام تونس به عنوان کشوری آبستن بحران ذکر نشده بود. اما همیشه آمار و ارقام راست نمی‌گویند. انقلاب تونس تاییدی بر این ادعا است.

گرچه میزان بی‌کاری در تونس نسبت به همسایگان‌اش کم‌تر بود اما بحران اقتصادی جهانی اخیر پیش از سایرکشورها‌ بر تونس تاثیر گذاشت. بی‌کاری افزایش یافت و قیمت مواد غذایی بالا رفت

اجازه بدهید موضوع را ورای داده‌های ژورنالیستی‌ بررسی کنیم‌: «گرچه میزان بی‌کاری در تونس نسبت به همسایگان‌اش کم‌تر بود اما بحران اقتصادی جهانی اخیر پیش از سایرکشورها‌ بر تونس تاثیر گذاشت. بی‌کاری افزایش یافت و قیمت مواد غذایی بالا رفت. در نتیجه فساد دولتی که قبلن به دلیل رفاه نسبی  و برخی آزادی‌ها از سوی مردم تحمل می‌شد به یک‌باره به مرکز توجه توده‌ها منتقل شد. در این اثنا مرگ محمد بوعزیزی جوان تحصیل‌کرده بی‌کار سبزی‌فروش در اثر خود‌سوزی خشم عمومی را شعله‌ور کرد و قبل از این‌که جهان به خود بجنبد زین‌العابدین بن‌علی بعد از سرپیچی ارتش از فرمان شلیک به روی مردم‌، مجبور به فرار از کشور و پناهندگی به عربستان شد.

از آن‌جا که این انقلاب با پرچم‌داری طبقه کارگر و نمایندگان آن‌ها انجام نگرفت لاجرم از سوی لیبرال‌ها در طیف انقلابات‌ رنگی طبقه بندی شد که به زعم آن‌ها ‌صرفن به خواست‌های دمکراتیک محدود می‌شود.

در حالی‌که انقلاب تونس در جریان بود مردم مصر، حتا قبل از سرنگونی دولت تونس، ‌در خیابا‌ها جمع می‌شدند و پرچم‌های تونس را تکان می‌دادند و به نفع مردم تونس شعار می‌دادند. این تنها یک هم‌بستگی خشک و خالی و تعارف‌آمیز نبود. مردم مصر در پی همان چیزهایی بودند که مردم تونس می‌خواستند. با حمله پلیس به تظاهر‌کنندگان مصری شعارها بر علیه رژیم سی‌ساله تغییر جهت داد و مردم مبارزه بر علیه رژیم خودی را در اولویت قرار دادند. به تدریج منابع خبری جهانی با توجه به اخبار انقلاب مصر گزارش دادند که انقلاب جاری در مصر مردمی و با شرکت همه طبقات ستمدیده و ناراضی انجام می‌گیرد و فرقه‌ای و مذهبی و قومی نیست [2].

برای مقابله و فرونشاندن آتش اعتراضات مبارک اقدام به برکناری عناصر ارشد دولت خود  و ترمیم کابینه نمود. اقدامی که بسیار دیر بود. اعتراضات شدت گرفت و ارتش اعلام بی‌طرفی نمود. مبارک خواستار مذاکره شد اما طرف‌های مذاکره مشخص نبودند. در این میان پابه‌پای «تظاهرات میلیونی« اتحادیه‌ها‌ی کارگری فراخوان اعتصاب عمومی دادند.‌

در شرایطی‌ که تونس در مسیر تحولات رادیکال و مصر در آستانه انقلاب ایستاده بود هزاران تظاهر کننده در پایتخت یمن، ‌متحد دیگر غربی‌ها، ‌به میدان آمدند و در الجزایر، لبنان، لیبی، ایران، بحرین، اردن و سوریه سران کشورها با نگرانی منتظر اتفاقات نا‌معلوم هستند. در یمن تظاهر‌کنندگان با اعلام «روز خشم» خواستار پایان دادن به دوران 30ساله علی عبداله صالح اتوکرات شدند. موضوع انقلاب همان موضوعات تونس و مصر بود: «فساد، بی‌کاری و حقوق سیاسی. این‌جا هم تظاهرکنندگان با تکان دادن پرچم‌ها اصلاح‌طلبان را کنار می‌زنند.»

اراده مردم

سرعت گسترش انقلابات نه تنها نشان‌گر نارضایتی کل مردم منطقه از سیاست‌ها اقتصادی و اجتماعی و سرکوب‌گرانه حاکمیت‌هایی با سیاست‌های اقتصادی لیبرال و نولیبرال و سیاست‌های اجتماعی خودکامه وابسته به امپریالیسم است بلکه به روشنی چهره جنبش‌های سیاسی مشارکتی و تساوی‌طلب  را در قرن بیست و یکم نشان می‌دهد. آغاز طلیعه دنیای دیگری است که ساختن‌اش با اراده مردم امکان‌پذیر است. گرچه احزاب و گروه‌های سیاسی در برانگیختن اعتراضات سهیم بودند اما به جرات می‌توان گفت هیچ یک از جنبش‌های تاکنون پیروز منطقه پرچم حزب و سازمان و فرقه خاصی را در برابر خود نیافراشته‌اند. بسیاری از تظاهر‌کنندگان سابقه مبارزاتی و شرکت در احزاب و سازمان‌ها را ندارند. بسیاری از آن‌ها حتا تا روز‌های قبل از هواخواهان حاکمیت‌ها بوده‌اند [‌3]. دولت‌ها و مشاوران گمان می‌کردند و می‌کنند اگر با نمایندگان احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون چانه بزنند قادرند اعتراضات را خفه و یا منحرف کنند. بعضی‌ها هم مثل دولت ایران اگر فکر می‌کنند با سرکوب، بگیر و ببند و حتا توسل به اعدام‌ کوشندگان ‌سیاسی موفق به سرکوب جنبش خواهند شد بی‌شک اشتباه می‌کنند‌.

اینک شبح انقلاب در بالای جهان در گشت و گذار است و و خودکامگان و استثمار‌گران با هراس نظاره‌گر اوضاع هستند.

واقعیت این است که مردم از هر امکان و مجرایی برای سازمانیابی، کسب و ارسال خبر، تجمع و اعتراض استفاده می‌کنند. من در این‌جا می‌کوشم از سویی ماهیت یک‌سان و تاکتیک‌های متفاوت حاکمیت‌های دیکتاتور سکولار و مذهبی منطقه و از سویی دیگر ماهیت کمابیش یک‌سان خواست‌های مردم  را در کشورهایی که خیزش‌های مردمی در آن‌ها رخ داده نشان دهم. در این کشورها مردم از مساجد برای سامانیابی، سازماندهی و تبادل اطلاعات استفاده می‌کنند‌. نماز جماعت برگزار می‌کنند و بعد به خیابان‌ها می‌ریزند اما ترکیب جمعیت و نوع شعارها آشکارا سکولار و غیر‌مذهبی است. در ایران هر چند مساجد در قرق حاکمیت بوده و ‌حکومت از آن‌ها برای سازماندهی  و تسلیح افراد خود به چوب و چماق و سلاح و مقابله با اعتراضات استفاده می‌کند اما مردم از امکانات دیگر برای سازمان‌یابی و اعتراض استفاده می‌کنند. آن‌ها نه در مساجد بلکه در خیابان هم‌دیگر را پیدا می‌کنند، در محلات سازمان می‌یابند که می‌تواند سنگ بنای شورای محلات باشد و در کارخانه‌ها و مراکز تولیدی و خدماتی  نطفه‌های کمیته‌های اعتصاب و مبارزه بسته می‌شود.

در این‌جا نیز مانند مصر و تونس مردم به تدریج به قدرت خود پی می‌برند. آن‌ها در عمل متوجه می‌شوند که قدرت‌شان بسیار بیش‌تر از سرکوب‌کنندگان‌شان است. مردم در هر گامی که با جسارت بر می‌دارند بیش‌تر به امکان تغییر جهان پی می‌برند و آشکارا در می‌یابند که جهان دیگری ممکن است. روند حوادث به هرکجا که ختم شود یک چیز مسلم است: اداره جهان و به ویژه خاورمیانه به شکل سابق امکان نخواهد داشت. سقوط مبارک امری سمبلیک است. رژیمی که با نهاد اطلاعات و امنیتی پنج میلیون نفری‌اش بی‌تزلزل نشان می‌داد و با اتکا به پشتیبانی بی‌حد و حصر امپریالیسم جهانی از نظر روانی توده‌ها را سال‌های سال متقاعد کرده بود که امکان سرنگونی‌اش با انقلاب توده‌ای وجود ندارد و مردم لزومن باید به اصلاحات فرمایشی دل‌خوش کنند. انقلاب مصر این معادله را در هم ریخت و به عینه به جهانیان نشان داد که با اراده مردم هر ناممکنی ممکن است.‌

اینک شبح انقلاب در بالای جهان در گشت و گذار است و و خودکامگان و استثمار‌گران با هراس نظاره‌گر اوضاع هستند. حالا با اجازه مولوی باید گفت:

نردبان قدرت استثمارگران افتادنی است

ابله آن را دان که آن بالا نشست

استخوانش زودتر خواهد شکست

آغاز افول طالبانیزم نئوکانی، مسیحی، اسلامی و یهودی

موج انقلابات مردمی و مشارکتی در منطقه‌ای که عرصه تاخت و تاز نابردباران مذهبی بود و هر روز بیش‌تر از روز پیش جوامع را به سوی جنگ مذهبی می‌راند، نوید از آغاز دوران جدیدی می‌دهد که در آن طالبانیزم فرقه‌ای و مذهبی جایی نخواهد داشت. اسلام‌، مسیحیت و یهودیت سیاسی به علاوه سکولاریسم اقتدارگرا پای‌گاه‌های توده‌ای خود را از دست خواهند داد دیکتاتورهای پوپولیست مجبور به تمکین در برابر اراده مردم خواهند شد. موجی که با عروج اسلام سیاسی در سی و اندی پیش از ایران شروع شد

ناسیونالیسم عربی

سقوط رژیم مبارک نوع جدیدی از ناسیونالیسم عربی را احیا کرده است. ناسیونالیسم از پایین. ناسیونالیسمی که بر دوش توده‌های فقیر قرار گرفته و با ایجاد کمیته‌های دفاع از همسایه‌، سایت‌های شبکه ارتباطی اجتماعی اینترنتی، سازمان مستقل کارگری و ارتباط مستقیم و رودر رو نضج یافته است. ناسیونالیسم از پایین آشکارا اشکال گذشته کار سیاسی سازمان‌ها و احزاب مخالف را اعم از وفد و ناصری‌ها و اخوان‌المسلمین نفی و از بالای سر آن‌ها اقدام کرده است. در این ناسیونالیسم توده‌ها‌ی مصری پرچم‌های تونس را در دست گرفته‌اند  و بالعکس. اینک دیگر پرچم نماد یک کشور نیست بلکه نشانه اتحاد عموم توده‌های عرب است.‌ غرور ملی مبتنی بر تقدس پرچم سلاحی بود که حاکمان ستمگر برای سرکوب ملل تحت ستم از آن به بهترین وجهی سود برده‌اند. حتا در کشور خودمان پس از سال‌ها موعظه اسلام ایدئولوژیک به تدریج تشبث به ناسیونالیسم افراطی برای جلب توده‌ها و برانگیختن پوپولیسم آغاز شده است. ناسیونالیسم از بالا می‌گوید ملل دیگر در سطح پایین‌تری از تمدن و دانش و آگاهی و توسعه فرهنگی قرار دارند و لایق هیچ‌گونه هم راهی و هم‌دردی نیستند.

سقوط رژیم مبارک نوع جدیدی از ناسیونالیسم عربی را احیا کرده است

نمود خارجی این ناسیونالیسم عملن در تضاد با ناسیونالیسم الیت عربی است. ناسیونالیسم سال‌های 1952 که با سو‌استفاده از تحرکات و قیام‌های اجتماعی نظامیان را به عنوان مدافع ملت عرب بر سرنوشت ملت مصر حاکم کرد. ملتی که به ام‌العرب مشهور است و در آن دوران صنعتی‌ترین کشور دنیای عرب محسوب می‌شد.‌

اینک شورای عالی نظامیان مصر با بهره‌گیری از روح ناسیونالیسم از بالا می‌خواهد هم‌چنان در عرصه سیاسی مصر دست بالا را داشته باشد.

نقش وسایل ارتباط جمعی

وقتی مبارزات مردم در خیابان‌های تهران بلافاصله در فیس‌بوک و تویتر و یوتیوب منتشر می‌شود، وقتی الجزیره اتفاقات تونس و مصر را به بهترین شکل پوشش می‌دهد‌، وقتی رژه تانک‌های چین در لهاسا در معرض دید جهانیان قرار می‌گیرد و جنایت‌های گوانتانامو افشا می‌شود اهمیت کامپیوترهای شخصی و دوربین  گوشی‌های هم‌راه آشکار می‌شود. در برابر این خبرنگاران صادق و بی‌ادعا خیل عظیمی از خبرنگاران رسمی با تحصیلات آکادمیک و در عین حال محافظه‌کار و دودوزه باز وجود دارند که با نعل وارونه زدن هم‌چنان می‌خواهند در را بر پاشنه سابق بچرخانند. انقلابات تونس و مصر و جنبش‌های چاری در منطقه نقش ارتباط مشارکتی اجتماعی را در برابر مطبوعات رسمی طبقات و نهادهای حاکم نشان دادند.  در حالی‌که مطبوعات رسمی وانمود می‌کردند بعد از فرار بن‌علی و مبارک کارها به خوبی و خوشی پایان یافته و اوضاع به حالت عادی برگشته است مجددن اخباری از تداوم مبارزات و تعمیق معنادار آن‌ها به اطلاع جهانیان رسید. بی‌شک پس‌لرزه‌های این مبارزات هم‌چنان بنای لرزان و شکاف برداشته لیبرالیسم و نولیبرالیسم را  در منطقه و کل جهان خواهد لرزاند.

ارتش چرا اعلام بی‌طرفی کرد؟

قبل از پاسخ به این سوال بیایید از خود بپرسیم چرا در این‌جا سپاه پاسداران و در چین ارتش در میدان تیانامن اعلام بی‌طرفی نکرد و خصوصن در ایران فرماندهان سپاه به نیابت از کلیت دولت هم‌چنان بر طبل ارعاب و سرکوب می‌کوبند؟

یک بار دیگر قبل از پاسخ به سوالی که از خود پرسیده‌ایم موضع ارتش تونس و مصر را بررسی کنیم. ارتشی که در مصر به مدت حدود پنجاه سال هسته اصلی سرکوب و ارعاب بود این‌بار خود را از مقابله با تظاهر‌کنندگان دور نگه‌داشت و حاضر نشد لوله تفنگ خود را به سوی مخالفان نشانه رود؟

پاسخ همه سوالات فوق در این حقیقت نهفته است که تاثیر اقتصادی اعتراضات مردم بسیار شکننده و غیرقابل تحمل بود. در ایران و چین تظاهرات دانش‌جویان و مردم هنوز مراکز اقتصادی و شریان‌های تولیدی جامعه را نشانه نرفته است. از آن‌جا که در مصر همانند ایران مقامالت نظامی به‌طور گسترده اقتصاد را تحت اختیار خود در آورده بودند از این‌رو  تاب تحمل فشارهای اقتصادی را نداشتند. همین امر موجب شد در مرحله کنونی آن‌ها از بین راه حل تمکین به خواست‌های اولیه مردم و گزینه تیانامن مورد نخست را انتخاب کنند. اما چنان‌چه من‌بعد مقاومت مراکز اقتصادی تداوم یابد خواهید دید که ارتش به اصطلاح مردمی چگونه در استفاده از زور درنگ نخواهد کرد و کارگران را به خاک و خون خواهد کشید.

این درست است که جرقه‌ای می‌تواند خرمنی را به آتش بکشد اما خیلی‌ها از قبل آماده‌اند تا از حریق ایجاد شده به نفع گرم کردن خود بهره‌گیری کنند

واکنش امپریالیسم جهانی

در حالی‌که مجموعه امپریالیستی  از یک سو قیام مردم را در منطقه بنام دفاع از دمکراسی و آزادی مورد تایید ضمنی قرار می‌داد از سوی دیگر اوباما دست‌اندرکاران اطلاعاتی کشور را گرد هم می‌آورد تا با توپ و تشر از کم‌کاری آن‌ها در پیش‌بینی وقایع انتقاد کند و از آن‌ها بخواهد منبعد بیش‌تر چشم و گوش خود را باز کنند تا غافل‌گیر نشوند. گرچه میزان غافل گیری در انقلاب‌های رنگی سال‌های گذشته در مجموعه سابق بلوک شرق به اندازه خاورمیانه نبود و طبق تئوری پایان تاریخ لیبرال دمکراسی برای همیشه به موفقیت نایل امده بود و عصر انقلابات خاتمه یافته بود اما در مجموع غافل‌گیری هم‌زاد امپریالیسم است و ظاهرن هیچ‌گاه بنا ندارند از تاریخ درس بگیرند. همان‌گونه که دیکتاتورها هم از سرنوشت اسلاف خود درس نمی‌گیرند و بنای استبداد و غارت خود را ابدی می‌پندارند.

‌نکته جالب دیگر در واکنش امپریالیست‌ها در قبال مبارزات مردم این بود که در عین ریا‌کاری و اظهار هم‌دلی با جنبش‌های مردمی از قیام‌کنند‌گان می‌خواستند «خویشتن‌داری» کرده و به اصطلاح پا را از گلیم خود فراتر نگذارند. خویشتن‌داری در قاموس امپریالیست‌ها یعنی عدم تعرض به سیستم مبتنی بر کارمزدی. آیا حق نداریم از این‌ها بپرسیم چرا وقتی غارت‌گران و استثمار‌کنندگان در سراسر جهان به ابتدایی‌ترین حقوق زحمت‌کشان حمله می‌کنند از آن‌ها نمی‌خواهید خویشتن‌داری کنند. آیا رژیم‌های غارت‌گری چون اسراییل و کلمبیا و مصر که در صدر دریافت‌کنندگان کمک‌های مالی و تسلیحاتی و آموزش نظامی و پلیسی آمریکا هستند در سرکوب و یورش به زحمت‌کشان خویشتن‌داری کرده‌اند؟

سازماندهی

این درست است که جرقه‌ای می‌تواند خرمنی را به آتش بکشد اما خیلی‌ها از قبل آماده‌اند تا از حریق ایجاد شده به نفع گرم کردن خود بهره‌گیری کنند. نمونه‌های زیادی را می‌توان برشمرد که در صورت نبود آلترناتیوی مردمی رهبران فاسد و غارت‌گرانی که دندان برای دریدن مردم تیز کرده‌اند از فرصت استفاده کرده و جای خالی قدرت را پر خواهند کرد. این خطر به‌طور عینی و واقعی تونس و مصر و در آینده نزدیک کشور ما را تهدید خواهد کرد. قبل از هرچیز نبود تشکلات سراسری و فراگیر کارگریاز یک سو‌، و وجود سازمان‌ها و احزاب چپ زمین‌گیر شده که از فرط بی‌عملی توان مانور در میان توده‌ها را از دست داده‌اند و نیز رهبرانی که حتا در خارج از کشور قادر به توافق بر سر حداقل ها نیستند و هر روز نوای  تازه‌ای کوک می‌کنند، مشکلات رودرروی ما هستند. بیایید صادقانه و هم‌دلانه راهی برای برون رفت از این بن‌بست شوم پیدا کنیم. همه معترفیم که در شرایط تاریخی ویژه‌ای به سر می‌بریم. حتا قبل‌تر از سرنگونی بن‌علی و مبارک مردم ما بر علیه نظام امنیتی حاکم قد علم کردند و به‌طور میلیونی خیابان‌ها را به تسخیر خود در آوردند اما نبود سیاست درست در قبال توده‌های کارگر، ملیت‌ها و مشکلات اقتصادی و نیز نبود اراده سرنگونی همه را به سرگیجه انداخت و حاکمیت با بهره‌گیری از این فرصت به قلع و قمع مردم پرداخت.


 
 

Things you can do from here:

 
 

آقایان، خانمها!!! این حرامزاده ها هیچ پرنسیپی ندارند! اینها جنایتکارند! واقع...

 
 

Sent to you by گریلا via Google Reader:

 
 

via Donbaleh.com by V.move on 3/4/11

کار از حرف و پیام و آیه خواندن گذشته است اگر ذره ای هنوز از انسانیت حتی با همان تفاسیر و تعاریف دینی تان مانده باید در خیابانها راه بیافتید و وا انسانا فریاد کنید! اسلامتان گند زده است! الله تان نفرت آفریده است. ولایت فیقه تان وقیحترین ولایتها را ساخته است! چه می کنید!؟ با مشتی دزدِ لمپنِ الله فروش، هر روز باید روز اعتراض باشد . واقعیت این است که حتی یک نفس در هوای مسموم این جنایتکاران، ننگ است! شریفترین انسانها را به خاک و خون کشیده اند. فرهیخته ترین انسانها را خانه نشین، از خاک وطن دربدرکرده اند، بهترین فرزندان این آب و خاک را در اوینها و کهریزکها شکنجه و تجاوز کرده اند و کشته اند و گورهای بی نام و نشان ِ در گورستانهای حکومت نحس اسلامی، هنوز چونان لکه ننگی بر پیشانی بشریت داغ تازه می کند. ریاکاری و دروغ و فریب، فضیلت ِ روز مره یک مشت دزد بی همه چیز شده که از فقر و بیکاری و ناداری جوانان همین آب و خاک برای سرکوب و قتل و خفقان گورستانی مردم مان سوء استفاده میکنند. نفس کشیدن در چنین جامعه ای ننگ است. چنان بر دار و ندار این ملت چنگ انداخته اند که برای چاپیدن هر چه بیشتر، از هیچ جنایت و ریاکاری ای روی گردان نیستند. خدا چیست!؟ پیغمبر کیست!؟ قرآن کدام است!؟ همه این ها حکایت است! اصل ریاکاری و فریب و غارت است. تقوای این جانیان قتل است، دروغ است و مردم فریبیست. به خامنه ای جنایتکار نگاه کنید! از سراپایش دروغ و ریاکاری می بارد. و این تازگی ندارد سه دهه است فریاد کرده و می کنیم . سه دهه است از چهره پلید و ریاکارانه ی الله ِ این قاتلان پرده بر می کشیم و سلاخی می شویم. فقط موسوی و کروبی با همه احترام به اینان، نیستند! مگر قتلهای زنجیره ای نبود!؟ آیت لله هایی که صدایشان در آمده و آرزوی مرگ می کنند با دیدن توهین به فائزه رفسنجانی که بدرستی هم باید اعتراض کرد، تا کنون چرا خفقان گرفته بودند!؟ خاورانها را ندیدند!؟ پیکر فرزندان اعدام وتیرباران شده ی همین مردم را که با تریلیها و کامیونهای ویژه حمل گوشت! به گورستانهای بقول خودشان لعنت آبادها می بردند و می برند هنوز! حس اسلامی و انسانی شان گل نکرده بود و نمی کند!؟ آقایان، خانمهای مسلمان و محجبه و مکرمه و آیت الله و مرجع و هر چه که هستید و م یگویید! این حکومت سه دهه است که جنایت می کند! این حکومت سه دهه است که با فاطمه و زهرا گویان جوانان را می کشد! این حکومت سه دهه است که با صدای قرائت قرآن شکنجه می کند! تجاوز می کند! سه دهه است به زنان و دختران ما تجاوز می کنند! سه دهه است که از سفره ی تهیدستان همین جامعه ی اسلامی می دزدند و حسابهای میلیاردی ترتیب داده اند! یک مشت دزد بی همه چیز با همین نامهای مرجعیت و آیت الهی و دین و اسلام متعفن، به جان و مال و ناموس همین مردم چنگ انداخته اند! کار از حرف و پیام و آیه خواندن گذشته است اگر ذره ای هنوز از انسانیت حتی با همان تفاسیر و تعاریف دینی تان مانده باید در خیابانها راه بیافتید و وا انسانا فریاد کنید! اسلامتان گند زده است! الله تان نفرت آفریده است. ولایت فیقه تان وقیحترین ولایتها را ساخته است! چه می کنید!؟ امروز موسوی و کروبی و همسران محترمشان در بند همین جانیانند. همه می دانند. تمام دنیا می داند! اما دادستانش انکار می کند! وزیر اطلاعاتش تایید می کند! وزیرش زیر همه چیز را می زند! پاسدار اسلامش خط و نشان می کشد برای قدرتهای جهانی!!! انگار که از خون ملت ایران باید بمکد! تا به جهان توهمات خودش را بگیراند! آقایان، خانمها!!! این حرامزاده ها هیچ پرنسیپی ندارند! اینها جنایتکارند! بودنشان در یک جامعه مایه ننگ و بی آبرویی آن جامعه است و صد البته ننگ هر دین و باوری هم! پیام دادنها و حرف زدنها در گوش این جنایتکاران یاسین است! جنایت همچنان جاریست! دزدی همچنان به راه است! هیچ جای این حکومت نحس را نمی توان یافت که نشان از راستی و تقوا باشد! هیچ جای این حکومت را نمی توان یافت که یک نفر! به معنی واقعی کلمه یک نفر! ذره ای از اصل و پایه و شناسه ی راستی و درستی در او باشد! همه این حکومت آلوده است! پلید است! به پلیدترین شکلش نیز الله را بر سر همین مردم آوار کرده و می کنند! به حرمت الله تان هم اگر شده باید به خیابانها بیایید. باید عمامه از سر بر گیرید و به این جنایتکاران بتازید. پیام و حرف و امربه معروف و نهی از منکر یاسین است به گوش این جنایتکاران. نه خامنه ای گوشش بدهکار این یاسینهاست و نه مافیای مالیخولیایی اش! باید به میدان آمد. باید هر روز، روز اعتراض باشد اگر شرف و انسانیت جایی در باور و زندگی تان دارد. همچون زن و مرد و پیر و جوان ِ بجان آمده از الله ِولایت وقیح به خیابانها بیایید شاید از حرمت ِحریم باورهای اسلامتان، حیثیتی بازبخرید! ایران بنام الله، از خمینی خون آشام تا خامنه ای ابله جنایتکار بخون کشیده شده است. فریاد یک ملت گواه این جنایتهاست! ما دیر یا زود لُمن اللهای اسلامی را بزیر می کشیم، اگر براستی همرایید! این گوی و این میدان!

 
 

Things you can do from here: